Χωρικές ανισότητες του αριθμού των μαθητών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στους νομούς της Ελλάδας και η σχέση του με κοινωνικοοικονομικές και δημογραφικές παραμέτρους

Σκοπός της εργασίας είναι να μελετήσει την χωρική κατανομή και τις χωρικές ανισότητες του πλήθους των μαθητών δημοτικών σχολείων και να εξετάσει την πιθανή επίδραση διάφορων κοινωνικοοικονομικών και δημογραφικών παραγόντων που πιθανώς να μπορούν να ερμηνεύσουν αυτές τις χωρικές ανισότητες. Τα δεδομένα αναφέρονται στους νομούς της Ελλάδας και οι μέθοδοι που εφαρμόζονται αφορούν την χωρική ανάλυση. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, στα πλαίσια της εργασίας γίνεται εξερευνητική ανάλυση του αριθμού των μαθητών, ερμηνεία της χωρικής του κατανομής καθώς και ερμηνευτική ανάλυση της κατανομής αυτής. Τα πρωτογενή δεδομένα που χρησιμοποιούνται προέρχονται από την Απογραφή Πληθυσμού της Ελλάδας το 2001. Οι μέθοδοι χωρικής ανάλυσης που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν τον δείκτη χωρικής αυτοσυσχέτισης Moran’s I και ολικές και τοπικές τεχνικής παλινδρόμησης. Οι τεχνικές παλινδρόμησης που εφαρμόζονται είναι η γραμμική παλινδρόμηση και η Γεωγραφικά Σταθμισμένη Παλινδρόμηση αντίστοιχα. Τα κύρια συμπεράσματα της ανάλυσης κατέδειξαν ότι υπάρχει μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ του δείκτη γεννήσεων και του αριθμού των δημοτικών σχολείων. Η εφαρμογή τοπικών μεθόδων χωρικής ανάλυσης ανέδειξε τη χωρική αστάθεια στις παραπάνω σχέσεις. Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι όταν στα δεδομένα υπάρχει χωρική αυτοσυσχέτιση, μειώνοντας την κλίμακα γεωγραφικής ανάλυσης από ολικό σε τοπικό επίπεδο με τη βαθμονόμηση τοπικών υποδειγμάτων, βελτιώνεται σημαντικά η ερμηνευτική ικανότητα του υποδείγματος και επομένως της ερμηνείας του γεωγραφικού φαινομένου που εξετάζεται.